Voor de eeuwigheid?

Oei ik sta in bloei.

Moet nu gauw voordat mijn bladeren gaan vallen, mijn kopje gaat hangen, voordat mijn oogst verpietert, ik zal moeten gaan oogsten en snel.

Want wie zal anders mijn werken nog kennen?
Want wie zal een “Iris herkennen?
In rap tempo nu de boel vergaren op foto en in een boek.
Anders raakt Iris misschien nog eens zoek.

Voor de eeuwigheid?
Beter ooit, dan nooit, je werk in boekvorm zetten.

Mijn volgende boek kan gaan over verwaarlozing van mijn huishouden, mijn vrienden. Maar het gaat goedkomen, ik maak overuren, het komt en het gaat er van komen, ooit.

En nieuwe schilderijen, beelden van klei?
Die komen er straks gewoon weer bij.